
Kwalifikacja cząstkowa na poziomie 3 Polskiej Ramy Kwalifikacji i europejskich ram kwalifikacji
Wizażystka/stylistka - Świadectwo czeladnicze
Skrót nazwy / Symbol kwalifikacji:
Wizażystka/stylistka - Czeladnik
Status:
włączona funkcjonująca
Rodzaj:
cząstkowa
Kategoria:
rzemieślnicze
Data włączenia do ZSK:
2018-06-26
Dokument potwierdzający nadanie kwalifikacji:
Świadectwo czeladnicze
Krótka charakterystyka kwalifikacji
Czeladnik w zawodzie wizażystka/stylistka świadczy usługi z zakresu kreowania korzystnego i odpowiedniego do okoliczności wizerunku klientów. Uzyskaniem kwalifikacji w szczególności mogą być zainteresowane osoby, które chcą potwierdzić swoje kompetencje z zakresu wizażu i stylizacji, dotyczące m.in. kreowania wizerunku, wykonywania makijażu dziennego, wieczorowego, historycznego czy okolicznościowego, dobierania garderoby do typu urody, sylwetki i wieku klienta. Czeladnik w zawodzie wizażystka/stylistka może świadczyć usługi z zakresu wizażu i stylizacji w ramach własnej działalności gospodarczej, a także pracować w salonach kosmetycznych, salonach wizażu, salonach fryzjerskich, agencjach mody, firmach odzieżowych, firmach kosmetycznych.
Informacje o kwalifikacji
Grupy osób, które mogą być zainteresowane uzyskaniem kwalifikacji
Uzyskaniem świadectwa czeladniczego w zawodzie wizażystka/stylistka w szczególności mogą być zainteresowane osoby, które:
- interesują się modą, stylizacją i hobbystycznie wykonują zadania z zakresu kwalifikacji, ale nie mają formalnie potwierdzonych kompetencji (np. osoby, które za pomocą Internetu udzielają porad z zakresu doboru ubioru do sylwetki i typu kolorystycznego urody oraz zgodnie z bieżącymi trendami mody);
- ukończyły kursy lub szkolenia z zakresu wykonywania makijażu na różne okazje, chcą poszerzyć swoje kompetencje o umiejętność stylizowania fryzury i sylwetki, oraz poszukują możliwości formalnego potwierdzenia wszystkich zebranych kompetencji;
- zawodowo są związane ze świadczeniem usług, takich jak: fotografia, organizacja pokazów mody, doradztwo wizerunkowe i autoprezentacyjne, oraz chcą wzbogacić swoje kompetencje o nowe umiejętności związane z wizażem i stylizacją;
- świadczą usługi w zakresie pielęgnacji twarzy i ciała oraz chcą wzbogacić swoją ofertę o wykonywanie usług z zakresu wizażu i stylizacji (np. pracownicy salonów fryzjerskich, kosmetycznych).
W razie potrzeby warunki, jakie musi spełniać osoba przystępująca do walidacji
Świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka mogą uzyskać osoby, które z wynikiem pozytywnym zdały egzamin czeladniczy. Ogólne wymagania i warunki uzyskania kwalifikacji określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Do egzaminu czeladniczego może przystąpić osoba, która spełnia jeden z następujących warunków: - ukończyła naukę zawodu u rzemieślnika jako młodociany pracownik oraz dokształcanie teoretyczne młodocianych pracowników w formach pozaszkolnych; - posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo ośmioletniej szkoły podstawowej oraz ukończyła kształcenie ustawiczne w formie pozaszkolnej, dotyczące umiejętności zawodowych wchodzących w zakres zawodu, w którym zdaje egzamin; - jest uczestnikiem praktycznej nauki zawodu dorosłych, o której mowa w art. 53c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, z późn. zm.); - posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo ośmioletniej szkoły podstawowej i co najmniej trzyletni okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin; - posiada świadectwo ukończenia szkoły ponadpodstawowej, dotychczasowej szkoły ponadgimnazjalnej albo szkoły ponadpodstawowej działającej w systemie oświaty przed dniem 1 stycznia 1999 r., prowadzących kształcenie zawodowe o kierunku związanym z zawodem, w którym zdaje egzamin; - posiada tytuł zawodowy w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, w którym zdaje egzamin, oraz co najmniej półroczny okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin; - posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo ośmioletniej szkoły podstawowej oraz zaświadczenie o zdaniu egzaminu sprawdzającego lub świadectwo potwierdzające kwalifikację w zawodzie, a także co najmniej roczny okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin, po uzyskaniu zaświadczenia o zdaniu egzaminu sprawdzającego lub świadectwa potwierdzającego kwalifikację w zawodzie.
Wymagane kwalifikacje poprzedzające
Opis
Opisane w sekcji niniejszego wniosku dotyczącej warunków, jakie musi spełniać osoba przystępująca do walidacji
Typowe możliwości wykorzystania kwalifikacji
Czeladnik w zawodzie wizażystka/stylistka może m.in.:
- świadczyć usługi z zakresu wizażu i stylizacji w ramach własnej działalności gospodarczej;
- rozpocząć współpracę w salonach kosmetycznych, salonach wizażu, salonach fryzjerskich, agencjach mody, firmach odzieżowych (np. jako doradca), firmach kosmetycznych.
Czeladnik w zawodzie wizażystka/stylistka może w przyszłości ubiegać się o tytuł mistrza w zawodzie. Po uzupełnieniu swoich kompetencji i ukończeniu odpowiednich kursów może również przystąpić do egzaminów czeladniczych w takich zawodach, jak: fryzjer, kosmetyczka.
Okres ważności dokumentu potwierdzającego nadanie kwalifikacji i warunki przedłużenia jego ważności
Bezterminowy.
Zapotrzebowanie na kwalifikację
Świadectwa czeladnicze i dyplomy mistrzowskie są nadawane na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. tj. z 2016 r. poz. 1285). Kwalifikacje te są wydawane przez izby rzemieślnicze osobom, które z wynikiem pozytywnym złożyły stosowne egzaminy (opisane w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych; Dz.U. z 2017 r. poz. 89). Cechą charakterystyczną egzaminów czeladniczych i mistrzowskich jest ich powszechna dostępność dla różnych grup kandydatów, zarówno absolwentów nauki zawodu, jak też osób dorosłych, które poszukują możliwości formalnego potwierdzenia kompetencji często nabytych w wyniku samodzielnego uczenia się (np. w czasie pracy). Jak podaje „Raport na temat działalności edukacyjnej rzemiosła” (Związek Rzemiosła Polskiego, Warszawa 2016), w 2015 r. do egzaminów czeladniczych przystąpiło blisko 29 000 osób, z których 26 539 uzyskało świadectwa czeladnicze. Do egzaminów mistrzowskich przystąpiło 2831 osób, z czego 2678 uzyskało dyplomy mistrzowskie. Wśród zawodów, które od kilkunastu lat cieszą się wysokim zainteresowaniem osób chcących uzyskać tytuł czeladnika lub mistrza, znajdują się zawody związane ze świadczeniem usług w zakresie pielęgnacji ciała: fryzjer, kosmetyczka oraz wizażystka/stylistka. W 2011 r. w zawodach związanych z pielęgnacją ciała przeprowadzono 25,9% wszystkich egzaminów czeladniczych i 19,6% egzaminów mistrzowskich, w 2013 roku – egzaminy w tych zawodach stanowiły odpowiednio 25,9% oraz 20,5%, w 2015 roku – 24,9% oraz 20%. Jednym z zawodów związanych ze świadczeniem usług w zakresie pielęgnacji ciała, który na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat zyskuje na popularności, jest zawód wizażystki/stylistki. Przytoczony raport wykazuje, że w 2015 r. (według stanu na dzień 31 grudnia 2015 r.) w zawodzie wizażystka/stylistka w izbach rzemieślniczych powołano łącznie 25 komisji egzaminacyjnych. Na przestrzeni ostatnich lat zainteresowanie uzyskaniem tytułu czeladnika lub mistrza w zawodzie wizażystka/stylistka stale rośnie: w 2011 r. o świadectwo czeladnicze ubiegało się 71 osób, o dyplom mistrzowski – 9 osób, w 2013 roku – odpowiednio 125 i 10 osób, w 2014 roku – 207 i 32 osoby, w 2015 roku – 310 i 37 osób. Wzrost zainteresowania uzyskaniem świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich stanowi odpowiedź nie tylko na aktualne trendy społeczno-kulturowe i przemiany powodowane wysoką popularnością mediów, w tym mediów społecznościowych, ale także na oczekiwania współczesnych konsumentów na coraz wyższą jakość i różnorodność usług związanych z pielęgnacją ciała. Rosnące zapotrzebowanie na usługi z zakresu wizażu i stylizacji znajduje swoje odzwierciedlenie także w danych liczbowych ilustrujących sytuację na rynku pracy. Z raportów Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej „Zarejestrowani bezrobotni oraz wolne miejsca pracy i miejsca aktywizacji zawodowej według zawodów i specjalności” wynika, że od 2013 r. zawód wizażystka/stylistka jest zawodem deficytowym. Świadectwa czeladnicze i dyplomy mistrzowskie w zawodzie wizażystka/stylistka stanowią propozycję zarówno dla osób wchodzących lub powracających na rynek pracy, jak i dla osób aktywnych zawodowo i wykonujących usługi pokrewne, szczególnie te związane z pielęgnacją ciała. Kwalifikacje te wychodzą naprzeciw oczekiwaniom przede wszystkim tych osób, które chcą formalnie potwierdzić lub wzbogacić swoje kompetencje (np. osób młodych poszukujących kierunków swojego rozwoju zawodowego, fryzjerów, którzy pragną poszerzyć wachlarz swoich usług o wykonywanie makijażu okolicznościowego bądź korekcji niedoskonałości skóry; kosmetyczek, które dotąd nie udzielały porad w zakresie stylizacji i zmiany wizerunku). Włączenie świadectwa czeladniczego w zawodzie wizażystka/stylistka do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji wzmocni rozpoznawalność świadectwa, będzie potwierdzeniem wysokiej jakości i bezpieczeństwa świadczonych usług. Włączenie kwalifikacji jest rekomendowane przez Ogólnopolską Komisję Fryzjersko-Kosmetyczną Związku Rzemiosła Polskiego.
Odniesienie do kwalifikacji o zbliżonym charakterze oraz wskazanie kwalifikacji ujętych w ZRK zawierających wspólne zestawy efektów uczenia się
Świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka jest powiązane z innymi kwalifikacjami potwierdzającymi umiejętności niezbędne do świadczenia usług w zakresie pielęgnacji ciała. Do kwalifikacji o zbliżonym charakterze należą:
- dyplom mistrzowski w zawodzie wizażystka/stylistka;
- świadectwo czeladnicze w zawodzie fryzjer;
- świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka;
- dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie fryzjer;
- dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik usług fryzjerskich;
- świadectwo potwierdzające kwalifikację A.19. Wykonywanie zabiegów fryzjerskich;
- świadectwo potwierdzające kwalifikację A.23. Projektowanie fryzur;
- dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik usług kosmetycznych;
- świadectwo potwierdzające kwalifikację A.61. Wykonywanie zabiegów kosmetycznych twarzy;
- świadectwo potwierdzające kwalifikację A.62. Wykonywanie zabiegów kosmetycznych ciała, dłoni i stóp.
Różnice między kwalifikacjami o zbliżonym charakterze
Wymienione kwalifikacje różnią się od kwalifikacji wnioskowanej do włączenia do ZSK w następujących obszarach:
- osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka – inaczej niż mistrz w zawodzie – nie jest przygotowana do wykonywania makijażu fotograficznego, scenicznego i artystycznego. Nie zajmuje się też kreowaniem całościowej trwałej zmiany wizerunku klienta. Czeladnik nie organizuje i nie nadzoruje pracy w zespole oraz nie prowadzi doskonalenia zawodowego współpracowników;
- osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka inaczej niż osoby świadczące usługi fryzjerskie - udziela porad dotyczących koloryzacji włosów i doboru kształtu fryzury do typu urody oraz kształtu twarzy i głowy, jednak lecz nie wykonuje zabiegów fryzjerskich (strzyżenia, koloryzacji i pielęgnacji włosów);
- osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka – inaczej niż osoby świadczące usługi fryzjerskie – udziela porad dotyczących koloryzacji włosów i doboru kształtu fryzury do typu urody oraz kształtu twarzy i głowy, jednak nie wykonuje zabiegów fryzjerskich (strzyżenia, koloryzacji i pielęgnacji włosów);
- osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka – inaczej niż osoby świadczące usługi kosmetyczne – nie wykonuje zabiegów pielęgnacyjnych twarzy, ciała, dłoni i stóp; specjalizuje się w dobieraniu makijażu do typu urody, osobowości i okoliczności oraz w udzielaniu porad z zakresu stylizacji fryzury i sylwetki;
- osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka – inaczej niż osoby świadczące usługi fryzjerskie i kosmetyczne – w trakcie wykonywania swoich zadań jest ukierunkowana na dokonanie zmiany wizerunku klienta – doradza m.in. kształt fryzury, makijaż profesjonalny oraz styl i kolorystykę ubrań.
Wspólne zestawy efektów uczenia się.
Wymagania dotyczące walidacji i podmiotów przeprowadzających walidację
Szczegółowe wymagania dotyczące walidacji i podmiotów przeprowadzających walidację są określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych (Dz. U. poz. 89 i 1607) oraz w standardzie wymagań egzaminacyjnych. Metody stosowane w walidacji Weryfikacja efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji jest przeprowadzana w dwóch etapach. Etap praktyczny polega na samodzielnym wykonaniu przez kandydata zadań egzaminacyjnych sprawdzających umiejętności ujęte w zestawach efektów uczenia się 01-04. Etap teoretyczny (składający się z części pisemnej i ustnej) polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania sprawdzające umiejętności określone we wszystkich zestawach efektów uczenia się. Zasoby kadrowe - kompetencje osób przeprowadzających walidację W skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin czeladniczy wchodzą co najmniej cztery osoby: przewodniczący komisji lub jego zastępca, co najmniej dwóch członków komisji oraz sekretarz, który sprawuje obsługę administracyjno-biurową komisji egzaminacyjnej i nie uczestniczy ani w przeprowadzaniu egzaminu, ani w ocenianiu i ustalaniu wyniku egzaminu. Przewodniczący komisji i jego zastępcy posiadają wykształcenie wyższe oraz co najmniej sześcioletni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin. W przypadku braku możliwości powołania przewodniczącego komisji lub zastępcy przewodniczącego, którzy posiadaliby wykształcenie wyższe oraz co najmniej sześcioletni okres wykonywania zawodu, w szczególności w przypadku egzaminu przeprowadzanego w zawodzie unikatowym, przewodniczący komisji lub zastępcy przewodniczącego komisji posiadają: wykształcenie średnie lub średnie branżowe i tytuł mistrza w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej trzyletni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu mistrza, albo wykształcenie średnie lub średnie branżowe i tytuł technika w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej sześcioletni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu technika, albo wykształcenie zasadnicze zawodowe lub zasadnicze branżowe i tytuł mistrza w zawodzie unikatowym, którego dotyczy egzamin, oraz co najmniej sześcioletni okres wykonywania zawodu, po uzyskaniu tytułu mistrza. Członkowie komisji posiadają: 1) wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe i tytuł mistrza w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, oraz co najmniej trzyletni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu mistrza, albo 2) wykształcenie co najmniej średnie lub średnie branżowe i tytuł technika w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej sześcioletni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu technika. Przewodniczący komisji, zastępcy przewodniczącego komisji oraz członkowie komisji posiadają przygotowanie pedagogiczne wymagane od nauczycieli, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967), lub ukończyli kurs pedagogiczny wymagany od instruktorów praktycznej nauki zawodu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2017 r. poz. 2198, 2203 i 2361) obowiązujących przed dniem 1 września 2017 r. oraz art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996 i 1000). Przewodniczącym komisji, zastępcami przewodniczącego komisji oraz członkami komisji mogą być także osoby, które są wpisane do ewidencji egzaminatorów, o której mowa w art. 9c ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w zakresie przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe lub egzaminu potwierdzające-go kwalifikacje w zawodzie. Sekretarze komisji są wyznaczani spośród pracowników organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, posiadających co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz co najmniej dwuletni staż pracy w organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła. Osoby wchodzące w skład komisji są obowiązane ukończyć szkolenie zorganizowane przez izbę rzemieślniczą.
Informacje dodatkowe
Podstawa prawna włączenia kwalifikacji do ZSK
Na podstawie Obwieszczenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 2018-05-25 r. w sprawie włączenia kwalifikacji rynkowej >Wizażystka/stylistka - Świadectwo czeladnicze< do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (Monitor Polski z dnia 2018-06-26 r., poz. 621)
Data rozpoczęcia funkcjonowania kwalifikacji w ZSK
2018-06-26
Orientacyjny nakład pracy potrzebny do uzyskania kwalifikacji (w godzinach)
850
Termin dokonywania przeglądu kwalifikacji
Nie rzadziej niż raz na 10 lat
Termin następnego przeglądu kwalifikacji
2028-06-26
Kod dziedziny kształcenia
215 - Rzemiosło
Kod PKD (wg klasyfikacji 2007)
96.02 - Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne
Kod kwalifikacji (do 2020 roku)
3C211800008
Kod kwalifikacji (od 2020 roku)
12617
Streszczenie opinii uzyskanych podczas konsultacji projektu kwalifikacji
Jednomyślne, pozytywne opinie odnośnie do celowości włączenia ww. kwalifikacji do ZSK. Trend społeczno-kulturowy z zakresu usług związanych z pielęgnacją ciała, dbaniem o wygląd i kreowaniem wizerunku, w tym usług wizażu i stylizacji, powoduje, że egzaminowanie czeladników w tym zawodzie stanowi odpowiedź na zapotrzebowanie rynku. Włączenie świadectwa czeladniczego w zawodzie wizażystka/stylistka do ZSK wzmocni rozpoznawalność tego zawodu oraz będzie potwierdzeniem wysokiej jakości i bezpieczeństwa świadczonych usług. Posiadanie kwalifikacji potwierdzonych świadectwem czeladniczym w zawodzie wizażystka/stylistka otwiera możliwości otrzymania zatrudnienia lub wzmocnienia swojej pozycji zawodowej na rynku (np. dla kosmetyczek, fryzjerek).
Efekty uczenia się
Syntetyczna charakterystyka efektów uczenia się
Osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka jest gotowa do świadczenia usług z zakresu kreowania korzystnego i odpowiedniego do okoliczności wizerunku osoby korzystającej z takich usług. Proponuje modyfikacje wizerunku obejmujące kształt fryzury, makijaż i garderobę. Przeprowadza analizę kolorystyczną typu urody. W oparciu o jej wyniki udziela porad m.in. w zakresie doboru kolorystyki makijażu, ubrań i dodatków. Rozpoznaje niedoskonałości cery i urody oraz projektuje i wykonuje makijaż kamuflujący i korygujący przy wykorzystaniu odpowiednio dobranych technik. Na podstawie rozpoznanych potrzeb i oczekiwań klienta oraz przy zastosowaniu właściwych kosmetyków kolorowych i zdobień wykonuje też makijaż dzienny, wieczorowy, okolicznościowy i historyczny (typowy dla różnych dekad XX wieku). Czeladnik w zawodzie wizażystka/stylistka jest przygotowany do samodzielnego wykonywania zadań zawodowych oraz umiarkowanie złożonych czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym inicjowania prostych działań marketingowych i stosowania kluczowych przepisów prawa gospodarczego oraz prawa pracy. Potrafi współpracować w zespole, samodzielnie organizować własne stanowisko pracy, a także wspierać innych w tym zakresie. Osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka w trakcie wykonywania swoich zadań dba o jak najwyższą jakość produktu lub świadczonych usług. Przestrzega zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska oraz stosuje przepisy prawa w tym zakresie.
Zestawy efektów uczenia się
1. Dobieranie kolorystyki makijażu i garderoby do typu urody
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Określa typ kolorystyczny urody
Kryteria weryfikacji:
- charakteryzuje typy urody
- wykorzystuje podstawowe narzędzia (chusty i karty kolorów) do analizy kolorystycznej urody
- omawia zasady doboru kosmetyków kolorowych do typu urody
- omawia zasady doboru kolorów garderoby do typu urody oraz na różne okazje
2. Udziela porad z zakresu kolorystyki garderoby
Kryteria weryfikacji:
- przeprowadza wywiad z klientem dotyczący jego upodobań, trybu życia, miejsca pracy itp.
- doradza odpowiedni zestaw kolorystyczny garderoby do danego typu urody
- wskazuje zestaw kolorystyczny garderoby nieodpowiedni do danego typu urody
- proponuje zestaw dodatków do strojów
3. Udziela porad z zakresu kolorystyki i techniki wykonania makijażu
Kryteria weryfikacji:
- przeprowadza wywiad z klientem dotyczący jego upodobań, potrzeb, trybu życia, miejsca pracy, alergii itp.
- proponuje zestaw kosmetyków kolorowych do danego typu urody i osobowości
- wskazuje zestaw kosmetyków kolorowych nieodpowiedni do danego typu urody
- prezentuje techniki wykonania makijażu
- dobiera narzędzia do wykonania makijażu
2. Korygowanie i kamuflowanie niedoskonałości cery i urody
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Dobiera kamuflaż do typu cery urody
Kryteria weryfikacji:
- wskazuje najczęściej spotykane rodzaje niedoskonałości cery i urody
- rozpoznaje kształty twarzy
- wskazuje metody modelowania różnych kształtów twarzy zgodnie z klasycznym kanonem urody
- wskazuje metody kamuflowania niedoskonałości cery i urody
- charakteryzuje kosmetyki niezbędne do wykonania makijażu korygującego ze względu na ich skład, stopień krycia i konsystencję
- omawia zasady doboru kosmetyków do korekcji cery i urody
2. Wykonuje makijaż korygujący i kamuflujący
Kryteria weryfikacji:
- organizuje własne stanowisko pracy (m.in. oświetlenie, lustro)
- dokonuje oceny niedoskonałości cery i urody
- przedstawia propozycję dotyczącą korekty rozpoznanych niedoskonałości cery i urody
- wykonuje demakijaż twarzy i oczu
- reguluje kształt brwi
- dobiera kosmetyki i przybory niezbędne do wykonania makijażu korygującego oraz uzasadnia ich wybór
- dopasowuje technikę i metodę do typu wykonywanego makijażu (korygującego i kamuflującego)
- przygotowuje szkic makijażu korygującego i kamuflującego (wraz z opisem zalecanych kosmetyków)
3. Wykonywanie makijażu dziennego, wieczorowego, okolicznościowego i historycznego
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Charakteryzuje rodzaje makijażu
Kryteria weryfikacji:
- wskazuje różnice między makijażem dziennym, wieczorowym, okolicznościowym i historycznym, dotyczące m.in. zasad doboru kosmetyków kolorowych, zdobień i technik wykonania
- omawia sposób wykonania makijażu ze względu na wiek klienta
- omawia cechy charakterystyczne makijażu wykonywanego w minionych epokach i poszczególnych dekadach XX wieku
- rozpoznaje rekwizyty charakterystyczne dla danej epoki i dekady XX wieku
2. Planuje wykonanie makijażu
Kryteria weryfikacji:
- wskazuje etapy wykonywania makijażu (wywiad z klientem, szacunek kosztu i czasu wykonania usługi, dobór kosmetyków i zdobień, kolejność nakładania kosmetyków, demakijaż)
- podaje przykłady najczęściej popełnianych błędów podczas doboru makijażu do wieku, osobowości, pozycji społecznej, okoliczności i stroju
- podaje przykłady najczęściej popełnianych błędów podczas wykonywania makijażu
3. Wykonuje makijaż
Kryteria weryfikacji:
- organizuje stanowisko pracy (m.in. oświetlenie, lustro)
- dobiera kosmetyki kolorowe, zdobienia i technikę wykonania do wybranego makijażu
- przygotowuje szkic makijażu (z opisem zalecanych kosmetyków)
- dobiera sposób przygotowania skóry do wybranego makijażu
- wskazuje możliwe sposoby utrwalenia makijażu
- udziela porad z zakresu demakijażu twarzy i dekoltu z kosmetyków zmywalnych i wodoodpornych
4. Stylizacja fryzury i sylwetki
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Określa typy sylwetek
Kryteria weryfikacji:
- charakteryzuje klasyczne typy sylwetek wg Diora
- omawia metody optycznej korekty podstawowych typów sylwetek
- przedstawia możliwe modyfikacje sylwetki za odpowiednich akcesoriów (biżuteria, apaszki, paski, buty, torebki itp.)
2. Udziela porad z zakresu korekty sylwetki
Kryteria weryfikacji:
- przeprowadza wywiad z klientem dotyczący jego upodobań, trybu życia, miejsca pracy itp.
- doradza odpowiedni zestaw garderoby i dodatków do danego typu sylwetki oraz na różne okazje
- wskazuje zestaw garderoby i dodatków nieodpowiedni do danego typu sylwetki
3. Udziela porad z zakresu stylizacji fryzury
Kryteria weryfikacji:
- wykorzystuje wywiad z klientem do rozpoznania jego upodobań, trybu życia, potrzeb, osobowości
- dokonuje oceny kształtu twarzy i głowy
- proponuje projekt fryzury wraz z informacją o odpowiednim poziomie kolorystycznym włosów
- wskazuje kształty fryzury nieodpowiednie do kształtu twarzy i głowy
- wskazuje cechy fryzur charakterystyczne dla poszczególnych dekad XX wieku
- wskazuje współczesne trendy stylizacji fryzur
5. Funkcjonowanie w przedsiębiorstwie
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Stosuje zasady BHP oraz przepisy prawa dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska
Kryteria weryfikacji:
- wskazuje pojęcia związane z BHP, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią stosowane podczas wykonywanych zadań zawodowych
- omawia zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce
- wskazuje prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie BHP
- przytacza przykłady zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z niewłaściwym wykonywaniem zadań zawodowych oraz z występowaniem szkodliwych czynników w środowisku pracy
- wskazuje skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka
- organizuje własne stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii, przepisami BHP, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska
- wymienia zasady stosowania środków ochrony indywidualnej i zbiorowej podczas wykonywania zadań zawodowych
- wskazuje zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia
2. Stosuje zasady prowadzenia działalności gospodarczej
Kryteria weryfikacji:
- wyjaśnia wybrane pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej
- wskazuje przepisy prawa pracy, przepisy prawa dotyczące ochrony danych osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego w zakresie wykonywanych zadań zawodowych
- wskazuje przedsiębiorstwa i instytucje występujące w branży związanej z wykonywanymi zadaniami zawodowymi oraz omawia powiązania między nimi
- wskazuje przykładowe metody analizy skuteczności działań prowadzonych przez przedsiębiorstwa funkcjonujące w branży
- uzasadnia znaczenie inicjowania wspólnych przedsięwzięć z różnymi przedsiębiorstwami z branży
- wskazuje zasady przygotowywania dokumentacji niezbędnej do uruchomienia i prowadzenia działalności gospodarczej i ilustruje je przykładami
- wskazuje zasady prowadzenia korespondencji związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej
- wskazuje urządzenia biurowe oraz programy komputerowe wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej
- uzasadnia znaczenie podejmowania działań marketingowych prowadzonej działalności gospodarczej
- podaje przykłady metod optymalizacji kosztów i przychodów prowadzonej działalności gospodarczej
- charakteryzuje sposoby monitorowania stanu zasobów materialnych (materiałów i urządzeń) oraz zasobów personalnych niezbędnych do wykonania produktów i świadczenia usług
Instytucje certyfikujące i podmioty powiązane z kwalifikacją
# | Instytucje certyfikujące (IC) | Instytucje walidujące |
---|---|---|
1 |
Beskidzka Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości (Bielsko-Biała)
|
|
2 |
Izba Rzemieślnicza w Szczecinie
|
|
3 |
Toruńska Izba Rzemieślnicza
|
|
4 |
Zachodniopomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości (Szczecin)
|
|
5 |
Lubelska Izba Rzemieślnicza
|
|
6 |
Izba Rzemieślnicza Mazowsza, Kurpi i Podlasia (Warszawa)
|
|
7 |
Mazowiecka Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości (Warszawa)
|
|
8 |
Izba Rzemieślnicza oraz Małej i Średniej Przedsiębiorczości (Tarnów)
|
|
9 |
Izba Rzemieślnicza (Rzeszów)
|
|
10 |
Kujawsko-Pomorska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Bydgoszczy
|
|
11 |
Izba Rzemiosła i Małej Przedsiębiorczości (Radom)
|
|
12 |
Wielkopolska Izba Rzemieślnicza w Poznaniu
|
|
13 |
Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości (Lublin)
|
|
14 |
Izba Rzemieślników i Przedsiębiorców (Kielce)
|
|
15 |
Izba Rzemieślnicza oraz Małej i Średniej Przedsiębiorczości (Katowice)
|
|
16 |
Lubuska Izba Rzemieślnicza w Gorzowie Wlkp.
|
|
17 |
Pomorska Izba Rzemieślnicza Małych i Średnich Przedsiębiorstw (Gdańsk)
|
|
18 |
Izba Rzemieślnicza Lubelszczyzny (Lublin)
|
Wnioskodawca:
Związek Rzemiosła Polskiego (Warszawa)
Minister właściwy dla kwalifikacji:
Minister Rozwoju i Technologii