Kosmetyczka - świadectwo czeladnicze

Uzyskaniem kwalifikacji "Kosmetyczka - świadectwo czeladnicze" w szczególności mogą być zainteresowane osoby, które: - interesują się metodami pielęgnowania urody i ciała oraz świadczą usługi z zakresu kwalifikacji, ale nie mają formalnie potwierdzonych kompetencji (np. osoby udzielające porad z zakresu doboru kosmetyków do rodzaju cery, wykonujące zabiegi manicure i pedicure); - ukończyły kursy lub szkolenia z zakresu pielęgnacji i upiększania twarzy oraz ciała, chcą poszerzyć swoje kompetencje.

Świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka mogą uzyskać osoby, które z wynikiem pozytywnym zdały egzamin czeladniczy. Ogólne wymagania i warunki uzyskania kwalifikacji określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Do egzaminu czeladniczego może przystąpić osoba, która spełnia jeden z następujących warunków: ukończyła naukę zawodu u rzemieślnika jako młodociany pracownik oraz dokształcanie teoretyczne młodocianych pracowników w formach pozaszkolnych; posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo 8-letniej szkoły podstawowej oraz ukończyła kształcenie ustawiczne w formie pozaszkolnej, dotyczące umiejętności zawodowych wchodzących w zakres zawodu, w którym zdaje egzamin; jest uczestnikiem praktycznej nauki zawodu dorosłych, o której mowa w art. 53c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, z późn. zm.); posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo 8-letniej szkoły podstawowej i co najmniej 3-letni okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin; posiada świadectwo ukończenia szkoły ponadpodstawowej, dotychczasowej szkoły ponadgimnazjalnej albo szkoły ponadpodstawowej działającej w systemie oświaty przed dniem 1 stycznia 1999 r., prowadzących kształcenie zawodowe o kierunku związanym z zawodem, w którym zdaje egzamin; posiada tytuł zawodowy w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, w którym zdaje egzamin, oraz co najmniej półroczny okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin; posiada świadectwo ukończenia gimnazjum albo 8-letniej szkoły podstawowej oraz zaświadczenie o zdaniu egzaminu sprawdzającego lub świadectwo potwierdzające kwalifikację w zawodzie, a także co najmniej roczny okres wykonywania zawodu, w którym zdaje egzamin, po uzyskaniu zaświadczenia o zdaniu egzaminu sprawdzającego lub świadectwa potwierdzającego kwalifikację w zawodzie.

Osoba posiadająca kwalifikację "Kosmetyczka - świadectwo czeladnicze" może m.in.: - świadczyć usługi w charakterze diagnozy kosmetycznej oraz przeprowadzania zabiegów pielęgnacyjnych i upiększających (twarzy, ciała, dłoni i stóp) w ramach własnej działalności gospodarczej; - pracować w salonach kosmetycznych i firmach kosmetycznych, salonach fryzjerskich oraz innych punktach świadczących usługi w zakresie kosmetyki. Czeladnik w zawodzie kosmetyczka może w przyszłości ubiegać się o tytuł mistrza w zawodzie. Po uzupełnieniu swoich kompetencji i ukończeniu odpowiednich kursów może również przystąpić do egzaminu czeladniczego w zawodzie wizażystka/stylistka.

Bezterminowo

Świadectwa czeladnicze i dyplomy mistrzowskie są nadawane na podstawie ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz.U. z 2015 r. poz. 1182 ze zm.). Kwalifikacje te są wydawane przez izby rzemieślnicze osobom, które z wynikiem pozytywnym złożyły stosowne egzaminy (opisane w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz egzaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych; Dz.U. z 2017 r. poz. 89). Cechą charakterystyczną egzaminów czeladniczych i mistrzowskich jest ich powszechna dostępność dla różnych grup kandydatów, zarówno absolwentów nauki zawodu, jak też osób dorosłych, które poszukują możliwości formalnego potwierdzenia kompetencji często zupełnie niezwiązanych z wykształceniem i nabytych w wyniku samodzielnego uczenia się (np. w czasie pracy). Jak podaje „Raport na temat działalności edukacyjnej rzemiosła” (Związek Rzemiosła Polskiego, Warszawa 2016), w 2015 r. do egzaminów czeladniczych przystąpiło blisko 29 000 osób, z których 26 539 uzyskało świadectwa czeladnicze. Do egzaminów mistrzowskich przystąpiło 2831 osób, z czego 2678 uzyskało dyplomy mistrzowskie. Wśród zawodów, które od lat cieszą się wysokim zainteresowaniem osób chcących uzyskać tytuł czeladnika lub mistrza, znajdują się zawody związane ze świadczeniem usług w zakresie pielęgnacji ciała: fryzjer, kosmetyczka oraz wizażystka/stylistka. W 2011 r. w zawodach związanych z pielęgnacją ciała przeprowadzono 25,9% wszystkich egzaminów czeladniczych i 19,6% egzaminów mistrzowskich, w 2013 roku – egzaminy w tych zawodach stanowiły odpowiednio 25,9% oraz 20,5%, w 2015 roku – 24,9% oraz 20%. Jednym z ważniejszych zawodów związanych ze świadczeniem usług w zakresie pielęgnacji ciała jest zawód kosmetyczki. Przytoczony raport wykazuje, że w 2015 r. w zawodzie kosmetyczka powołano łącznie 32 komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Od 2013 r. zainteresowanie uzyskaniem tytułu czeladnika lub mistrza w zawodzie kosmetyczka jest mniej więcej stałe: w latach 2013–2015 o świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka ubiegało się średnio 119 osób, o dyplom mistrzowski – 41 osób. Znaczące zainteresowanie uzyskaniem świadectw czeladniczych i dyplomów mistrzowskich stanowi odpowiedź nie tylko na aktualne trendy społeczno-kulturowe (takie jak „moda na młodość”) i przemiany powodowane popularnością mediów, w tym mediów społecznościowych, ale także na oczekiwania współczesnych konsumentów na coraz wyższą jakość usług związanych z pielęgnacją ciała i urody. Zapotrzebowanie na usługi kosmetyczne znajduje swoje odzwierciedlenie także w danych liczbowych ilustrujących sytuację na rynku pracy. Z raportów Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej „Zarejestrowani bezrobotni oraz wolne miejsca pracy i miejsca aktywizacji zawodowej według zawodów i specjalności” wynika, że od 2015 r. zawód „kosmetyczka” jest zawodem deficytowym. Kwalifikacja "Kosmetyczka - świadectwo czeladnicze" stanowi propozycję zarówno dla osób wchodzących lub powracających na rynek pracy, jak i dla osób aktywnych zawodowo i wykonujących usługi pokrewne, związane z pielęgnacją ciała. Kwalifikacja ta wychodzi naprzeciw oczekiwaniom przede wszystkim tych osób, które chcą formalnie potwierdzić lub wzbogacić swoje kompetencje (np. osób młodych poszukujących kierunków swojego rozwoju zawodowego, wizażystów/stylistów, którzy chcieliby rozwinąć swoje umiejętności w zakresie pielęgnacji twarzy, ciała, dłoni i stóp). Włączenie kwalifikacji "Kosmetyczka - świadectwo czeladnicze" do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji wzmocni rozpoznawalność świadectwa, będzie potwierdzeniem wysokiej jakości i bezpieczeństwa świadczonych usług. Włączenie kwalifikacji jest rekomendowane przez Ogólnopolską Komisję Fryzjersko-Kosmetyczną Związku Rzemiosła Polskiego.

Kwalifikacje o zbliżonym charakterze świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka jest powiązane z innymi kwalifikacjami potwierdzającymi gotowość do świadczenia usług w zakresie pielęgnacji ciała. Do kwalifikacji o zbliżonym charakterze należą: - dyplom mistrzowski w zawodzie kosmetyczka; - świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka; - dyplom potwierdzający kwalifikacje w zawodzie technik usług kosmetycznych; - świadectwo potwierdzające kwalifikację A.61. Wykonywanie zabiegów kosmetycznych twarzy; - świadectwo potwierdzające kwalifikację A.62. Wykonywanie zabiegów kosmetycznych ciała, dłoni i stóp. Różnice między kwalifikacjami o zbliżonym charakterze Wymienione kwalifikacje różnią się od kwalifikacji wnioskowanej do włączenia do ZSK w następujących obszarach: - osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka zarówno jak technik usług kosmetycznych, zaś inaczej niż mistrz w zawodzie kosmetyczka - nie jest przygotowana do wykonywania zabiegów odmładzających i leczniczych. Wykonuje podstawowe zabiegi pielęgnacyjne (takie jak powierzchowne oczyszczanie skóry, masaż, nakładanie maseczek, depilacja woskiem) oraz upiększające dotyczące twarzy, ciała, stóp i dłoni, jak również doradza klientom w tym zakresie. - osoba posiadająca świadectwo czeladnicze w zawodzie kosmetyczka, inaczej niż osoby zajmujące się wizażem i stylizacją, nie świadczy usług związanych z kreowaniem wizerunku. Kosmetyczka jest ukierunkowana na przeprowadzenie diagnozy kosmetycznej i wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych i upiększających twarzy, ciała, dłoni i stóp. Wykonuje makijaż profesjonalny, dobrany indywidualnie do klientki, ale bez stylizacji. . Wspólne zestawy efektów uczenia się - zestaw "Funkcjonowanie w przedsiębiorstwie" jest wspólny dla wszystkich włączonych do ZSK świadectw czeladniczych; - zestaw "Korygowanie i kamuflowanie niedoskonałości cery i urody" występuje również w kwalifikacji świadectwo czeladnicze w zawodzie wizażystka/stylistka.

Szczegółowe wymagania dotyczące walidacji i podmiotów przeprowadzających walidację są określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 stycznia 2017 r. w sprawie egzaminu czeladniczego, egzaminu mistrzowskiego oraz eg-zaminu sprawdzającego, przeprowadzanych przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych(Dz. U. poz. 89, z późn. zm.) oraz w standardzie wymagań egzaminacyjnych. Metody stosowane w walidacji Weryfikacja efektów uczenia się wymaganych dla kwalifikacji jest przeprowadzana w dwóch etapach. Etap praktyczny polega na samodzielnym wykonaniu przez kandydata zadań egzaminacyjnych sprawdzających umiejętności ujęte w zestawach efektów uczenia się 01-05. Etap teoretyczny (składający się z części pisemnej i ustnej) polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania sprawdzające umiejętności określone we wszystkich zestawach efektów uczenia się. Zasoby kadrowe - kompetencje osób przeprowadzających walidację W skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin czeladniczy wchodzą co najmniej cztery osoby: przewodniczący komisji lub jego zastępca, co najmniej dwóch członków komisji oraz sekretarz, który sprawuje obsługę administracyjno-biurową komisji egzaminacyjnej i nie uczestniczy w przeprowadzaniu egzaminu oraz ocenianiu i ustalaniu jego wyniku. Przewodniczący komisji i jego zastępcy posiadają wykształcenie wyższe oraz co najmniej 6-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin. W przypadku braku możliwości powołania przewodniczącego komisji lub zastępcy, którzy posiadaliby wykształcenie wyższe oraz co najmniej 6-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, w szczególności w przypadku egzaminu przeprowadzanego w zawodzie unikatowym, przewodniczący komisji lub zastępcy przewodniczącego komisji posiadają: wykształcenie średnie lub średnie branżowe i tytuł mistrza w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej 3-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu mistrza, albo wykształcenie średnie lub średnie branżowe i tytuł technika w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej 6-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu technika, albo wykształcenie zasadnicze zawodowe lub zasadnicze branżowe i tytuł mistrza w zawodzie unikatowym, którego dotyczy egzamin, oraz co najmniej 6-letni okres wykonywania zawodu,po uzyskaniu tytułu mistrza. Członkowie komisji posiadają: wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe lub zasadnicze branżowe i tytuł mistrza w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, oraz co najmniej 3-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu mistrza, albo wykształcenie co najmniej średnie lub średnie branżowe i tytuł technika w zawodzie, którego dotyczy egzamin, lub w zawodzie wchodzącym w zakres tego zawodu oraz co najmniej 6-letni okres wykonywania zawodu, którego dotyczy egzamin, lub zawodu wchodzącego w zakres tego zawodu, po uzyskaniu tytułu technika. Przewodniczący komisji, jego zastępcy oraz członkowie komisji posiadają przygotowanie pedagogiczne wymagane od nauczycieli, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967), lub ukończyli kurs pedagogiczny wymagany od instruktorów praktycznej nauki zawodu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r. poz. 1457, z późn. zm.), obowiązujących przed dniem 1 września 2017 r., oraz art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, z późn. zm.). Przewodniczącym komisji, zastępcami przewodniczącego komisji oraz członkami komisji mogą być także osoby, które są wpisane do ewidencji egzaminatorów, o której mowa w art. 9c ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w zakresie przeprowadzania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie. Sekretarze komisji są wyznaczani spośród pracowników organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, posiadających minimum wykształcenie średnie lub średnie branżowe i minimum 2-letni staż pracy w organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła. Osoby wchodzące w skład komisji są obowiązane ukończyć szkolenie zorganizowane przez izbę rzemieślniczą. Sposób prowadzenia walidacji oraz warunki organizacyjne i materialne niezbędne do prawidłowego prowadzenia walidacji: etap praktyczny przeprowadza się u pracodawców lub w warsztatach szkoleniowych, posiadających warunki organizacyjne i techniczne niezbędne do wykonania zadań egzaminacyjnych; czas etapu praktycznego nie może być krótszy niż 120 minut i nie dłuższy niż 24 godziny, łącznie w ciągu 3 dni; czas części pisemnej nie może być krótszy niż 45 minut i nie dłuższy niż 210 minut; czas części ustnej etapu teoretycznego nie może być dłuższy niż 30 minut. Warunki organizacyjne i materialne niezbędne do przeprowadzenia egzaminu praktycznego: modelka, fotel kosmetyczny, krzesełko dla kosmetyczki, stolik zabiegowy, lampa oświetlająca pole pracy, odpowiednie środki kosmetyczne i środki czystości oraz aparatura (w zależności od wskazanego zabiegu).

Opinie odnośnie celowości włączenia ww. kwalifikacji do ZSK są jednomyślne i pozytywne. Włączenie tej kwalifikacji do ZSK jest ważnym krokiem, mającym na celu uszczegółowienie wymagań dotyczących dopuszczenia do egzaminów, jak i wykonywania zawodu kosmetyczki w Polsce. Pozwoli to także klientom kosmetyczek dowiedzieć się jakich usług i w jakim zakresie umiejętności mogą się spodziewać od osób posiadających kwalifikacje zawodowe kosmetyczki certyfikowane przez Izby Rzemieślnicze dyplomami państwowymi. Wskazana we wniosku grupa osób, która może być zainteresowana uzyskaniem danej kwalifikacji jest wystarczająca. Przedstawiono wszystkie typowe obecnie możliwości wykorzystania kwalifikacji w dziedzinie kosmetyki. Złożony przez Związek Rzemiosła Polskiego wniosek w sposób dokładny i precyzyjny opisuje w każdym elemencie tę kwalifikację. Zawiera on również dobrze sprecyzowane i opisane informacje dotyczące zapotrzebowania rynku pracy na tę kwalifikację. Efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia są sformułowane prawidłowo.