Kwalifikacja cząstkowa na poziomie 6 Polskiej Ramy Kwalifikacji i europejskich ram kwalifikacji
Porównaj
Status:
włączona
Rodzaj:
cząstkowa
Kategoria:
wolnorynkowe
Data włączenia do ZSK:
2023-01-09
Dokument potwierdzający nadanie kwalifikacji:
Certyfikat kwalifikacji wolnorynkowej

Krótka charakterystyka kwalifikacji
Posiadacz kwalifikacji "Prowadzenie tutoringu edukacyjnego" jest przygotowany do prowadzenia indywidualnego tutoringu z uwzględnieniem potrzeb rozwojowych tutoranta oraz do planowania wsparcia procesów uczenia się. Potrafi wzmacniać samoświadomość tutoranta, wspierać rozwój jego mocnych stron i zainteresowań, pomagać w dojrzałym myśleniu o własnej przyszłości. W swoich działaniach wspiera motywację i podmiotowość tutoranta. Zachęca go i stwarza mu warunki do podejmowania odpowiedzialności za siebie. Kwalifikacja kierowana jest szczególnie do osób, które z racji swojego wykształcenia posiadają już uprawnienia do pracy z dziećmi i młodzieżą i pracują w systemie oświaty, np. do: nauczycieli, katechetów, pedagogów, psychologów, edukatorów, wychowawców.

Informacje o kwalifikacji

Grupy osób, które mogą być zainteresowane uzyskaniem kwalifikacji
Kwalifikacja kierowana jest szczególnie do osób, które z racji swojego wykształcenia posiadają już uprawnienia do pracy z dziećmi i młodzieżą i pracują w systemie oświaty, np. do: nauczycieli, katechetów, pedagogów, psychologów, edukatorów, wychowawców. Mogą być nią ponadto zainteresowani również instruktorzy harcerstwa, kuratorzy społeczni, rodzinni i sądowi, oraz inne osoby pracujące w obszarze edukacji dzieci i młodzieży.

W razie potrzeby warunki, jakie musi spełniać osoba przystępująca do walidacji
- posiadanie przygotowania pedagogicznego w rozumieniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz. U. z 2020 r. poz. 1289 oraz z 2022 r. poz. 1769), - przedstawienie portfolio, o którym mowa w polu "Wymagania dotyczące walidacji i podmiotów przeprowadzających walidację".

Typowe możliwości wykorzystania kwalifikacji
Pełnienie roli tutora najczęściej powiązane jest z wykonywaniem zawodu nauczyciela i wychowawcy. Osoba posiadająca kwalifikację i zatrudniona na stanowisku nauczyciela w szkole może podjąć się zadań związanych z indywidualnym wspieraniem rozwoju i edukacji ucznia jako tutor szkolny. Dodatkową możliwością wykorzystania kwalifikacji jest prowadzenie tutoringu poza szkołą, np. w ramach projektów edukacyjnych, w organizacjach pozarządowych pracujących z dziećmi i młodzieżą, prowadzenie tutoringu niezależnie, np. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Okres ważności dokumentu potwierdzającego nadanie kwalifikacji i warunki przedłużenia jego ważności
Bezterminowo

Uprawnienia związane z posiadaniem kwalifikacji
Brak

Zapotrzebowanie na kwalifikację
Od kilkunastu lat w Polsce dynamicznie rozwija się metoda tutoringu edukacyjnego. Staje się ona coraz popularniejsza na wszystkich etapach edukacyjnych, wdrażana jest w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych oraz w szkołach wyższych. Grupy uczniów, które mogą skorzystać z tutoringu, to uczniowie zdolni, uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Z dotychczasowych doświadczeń prowadzenia pracy tutorskiej wynika, że takiego rodzaju wsparcia szczególnie potrzebują uczniowie ze środowisk zaniedbanych edukacyjnie i kulturowo. Z tutoringu może potencjalnie skorzystać każdy chętny uczeń. Metody tutoringowe stanowią doskonałą rodzinę technik wspierających systemy edukacyjne na całym świecie. Tutoring przyczynia się do zwiększenia poziomu wiedzy i umiejętności uczniów, co zostało udowodnione w wielu rzetelnych badaniach naukowych (1,2,3). Oferta kursów tutorskich, szkoleń, warsztatów oraz studiów podyplomowych jest coraz bogatsza. Powstają kolejne firmy oferujące kursy przygotowawcze do pełnienia roli tutora. Rocznie wydawanych jest kilkaset certyfikatów tutorskich. Wprowadzenie do ZSK kwalifikacji pozwalającej na rzetelną ocenę umiejętności w zakresie tutoringu pozwoli na zapewnienie wysokiej jakości pracy tutorów i bezpieczeństwo tutorantów. Dzięki włączeniu tej kwalifikacji do ZSK możliwe będzie rzetelne i obiektywne sprawdzanie efektów uczenia się przez instytucje certyfikujące będące zobowiązane do zachowania wysokich standardów i działań projakościowych. Będzie to znaczny krok naprzód w stosunku do obecnej sytuacji, w której wiele osób pracuje z wykorzystaniem tej metody, nie posiadając w żaden sposób sprawdzonych i potwierdzonych umiejętności. Doświadczenia praktyków pokazują, że praca z tutorem stwarza dzieciom i młodzieży bezpieczną przestrzeń rozwoju, w której mogą one podejmować wyzwania. 1. Ritter, G. W., Barnett, J. H., Denny, G. S., & Albin, G. R. (2009). The effectiveness of volunteer tutoring programs for elementary and middle school students: A meta-analysis. Review of Educational Research, 79(1), 3-38. 2. Elbaum, B., Vaughn, S., Tejero Hughes, M., & Watson Moody, S. (2000). How effective are one-to-one tutoring programs in reading for elementary students at risk for reading failure? A meta-analysis of the intervention research. Journal of educational psychology, 92(4), 605. 3. Dietrichson, J., Bøg, M., Filges, T., & Klint Jørgensen, A. M. (2017). Academic interventions for elementary and middle school students with low socioeconomic status: A systematic review and meta-analysis. Review of Educational Research, 87(2), 243-282.

Odniesienie do kwalifikacji o zbliżonym charakterze oraz wskazanie kwalifikacji ujętych w ZRK zawierających wspólne zestawy efektów uczenia się
Brak kwalifikacji o zbliżonym charakterze

Wymagania dotyczące walidacji i podmiotów przeprowadzających walidację
1. Metody walidacji
Efekty uczenia się są weryfikowane za pomocą następujących metod: - analizy dowodów i deklaracji, - obserwacji w warunkach symulowanych (odgrywanie scenki), - rozmowy z komisją walidacyjną.

2. Zasoby kadrowe
Komisja walidacyjna składa się z co najmniej 3 osób. Przewodniczący komisji walidacyjnej posiada: - co najmniej tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub równorzędny, - udokumentowane co najmniej 6-letnie doświadczenie zawodowe w zakresie prowadzenia tutoringu i co najmniej 3-letnie doświadczenie w szkoleniu lub konsultowaniu tutorów. Członkowie komisji walidacyjnej posiadają: - co najmniej tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub równorzędny, - udokumentowane co najmniej 5-letnie doświadczenie zawodowe w zakresie prowadzenia tutoringu lub co najmniej 3-letnie doświadczenie w szkoleniu lub konsultowaniu tutorów.

3. Sposób organizacji walidacji oraz warunki organizacyjne i materialne
Brak specyficznych wymagań.

4. Etap identyfikowania i dokumentowania
Przed przystąpieniem do etapu weryfikacji osoba ubiegająca się o uzyskanie kwalifikacji rynkowej: - odbywa samodzielną lub wspomaganą praktykę tutorską z co najmniej 2 tutorantami przez okres co najmniej 4 miesięcy w liczbie co najmniej 8 tutoriali z każdym z tutorantów, - przygotowuje portfolio potwierdzające doświadczenie w pracy tutorskiej. Portfolio zawiera następujące elementy: - opis własnej praktyki tutorskiej z co najmniej 2 tutorantami prowadzonej przez okres co najmniej 4 miesięcy w liczbie co najmniej 8 tutoriali z każdym z tutorantów, w tym opis sytuacji tutorantów, pracy z tutorantami, podjętych działań, sukcesów i krytycznych momentów w relacji tutorskiej oraz kluczowych momentów pracy z tutorantami, - opis działań podjętych przez tutora dla rozwoju własnego warsztatu tutorskiego, - opis współpracy z innymi specjalistami (np. nauczycielami, innymi tutorami).

Informacje dodatkowe
Podstawa prawna włączenia kwalifikacji do ZSK
Na podstawie Obwieszczenia Minister Edukacji i Nauki z dnia 2022-12-22 r. w sprawie włączenia kwalifikacji rynkowej >Prowadzenie tutoringu edukacyjnego< do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (Monitor Polski z dnia 2023-01-09 r., poz. 45)
Orientacyjny nakład pracy potrzebny do uzyskania kwalifikacji (w godzinach)
145
Termin dokonywania przeglądu kwalifikacji
Nie rzadziej niż raz na 10 lat
Termin następnego przeglądu kwalifikacji
2033-01-09
Kod dziedziny kształcenia
14 - Pedagogika
Kod PKD (wg klasyfikacji 2007)
85.6 - Działalność wspomagająca edukację
Kod kwalifikacji (od 2020 roku)
13973

Streszczenie opinii uzyskanych podczas konsultacji projektu kwalifikacji
Stanowisko w sprawie wniosku przysłały 3 podmioty (Collegium Wratislaviense, Centrum Edukacji Nauczycieli, Szkoła Edukacji PAFW i UW Fundacja Dobrej Edukacji).

Efekty uczenia się

Syntetyczna charakterystyka efektów uczenia się
Osoba posiadająca kwalifikację rynkową "Prowadzenie tutoringu edukacyjnego", jako tutor, samodzielnie (w rozumieniu gotowości do podjęcia odpowiedzialności, zaplanowania prac, podejmowania decyzji) organizuje proces tutoringu, nawiązuje relacje z tutorantem i towarzyszy tutorantowi w procesie tutoringu. Prowadzi regularne spotkania z tutorantami (tutoriale). W swoich działaniach wykorzystuje wiedzę z zakresu teorii rozwoju i uczenia się oraz korzysta z elementów wiedzy z psychologii i pedagogiki. Planuje działania z tutorantami, opierając się na rozpoznaniu potrzeb i potencjału, w tym talentów i mocnych stron tutoranta. Jest przygotowana do współpracy z innymi specjalistami. W pracy z tutorantem wykorzystuje podejście i narzędzia umożliwiające realizację ustalonych celów i wzmacnianie motywacji tutoranta. Wzmacnia podmiotowość i autonomię tutoranta przez stwarzanie warunków otwartości i zachęcanie do aktywności. Dba o jakość procesu tutoringu i ewaluację własnej pracy.
<Rozwiń wszystko>

Zestawy efektów uczenia się

1. Podstawy tutoringu
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Charakteryzuje tutoring
Kryteria weryfikacji:
  1. wyjaśnia pojęcia charakterystyczne dla tutoringu np. tutorial, tutor, tutorant, personalizacja, indywidualizacja oraz wyjaśnia założenia i cele tutoringu,
  2. omawia genezę i tradycję tutoringu,
  3. omawia rolę tutora w tutoringu,
  4. omawia rodzaje tutoringu edukacyjnego (np. tutoring rozwojowy, wychowawczy, naukowy, zawodowy) i sposoby organizacji tutoringu w podmiotach prowadzących działalność edukacyjną, w tym w szkołach i placówkach działających w systemie oświaty,
  5. omawia teorie wspomagania rozwoju i uczenia się (np. koncepcje psychologii rozwojowej Lwa Wygotskiego, H. Rudolpha Schaffera, Jeana Piageta i Lawrence"a Kohlberga, nauczania rozwijającego Jerome"a S. Brunera, koncepcję pedagogicznego rusztowania Davida Wooda, Jerome"a S. Brunera i Gail Ross).
2. Charakteryzuje proces tutoringu
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia i opisuje założenia oraz cele etapów w procesie tutoringu: poznanie tutoranta, wyznaczanie celów, planowanie, towarzyszenie, ewaluacja, podsumowanie etapów pracy tutorskiej i zakończenie procesu tutoringu,
  2. wyjaśnia różnice między "momentem tutorskim" a procesem tutoringu.
3. Charakteryzuje znaczenie relacji tutorskiej
Kryteria weryfikacji:
  1. wyjaśnia znaczenie długofalowej relacji tutorskiej,
  2. wyjaśnia prorozwojowe cele relacji tutorskiej.
4. Charakteryzuje zasady etyki zawodowej tutora
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia uwarunkowania etyczne pracy tutora opartej na takich wartościach, jak: otwartość, wolność, powinność, odpowiedzialność, zaufanie, uczciwość, szacunek i sprawiedliwość,
  2. omawia znaczenie zasad etycznych w pracy z innymi osobami (np. w uzgodnieniu kontraktu tutorskiego, w kontaktach z rodzicami tutoranta i specjalistami).
5. Stosuje zasady etyki zawodowej w pracy tutorskiej
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia ograniczenia roli tutora i wskazuje sytuacje, w których tutorantowi można doradzić formy wsparcia inne niż tutoring (np. pomoc psychologiczno-pedagogiczną),
  2. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia, jak można wspierać tutoranta w rozstrzyganiu dylematów etycznych,
  3. dokumentuje swoją współpracę z innymi tutorami, w tym udzielanie wsparcia innym tutorom w rozwiązywaniu trudnych sytuacji,
  4. omawia sposoby krytycznej refleksji nad swoją uważnością i swoim zaangażowaniem w relacjach z tutorantami.

2. Budowanie relacji z tutorantem
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Koncentruje się na poznaniu tutoranta
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia rolę nawiązania relacji i wzajemnego poznania się w procesie tutoringu,
  2. wskazuje przykładowe ćwiczenia lub pytania służące wzajemnemu poznaniu się tutora i tutoranta.
2. Zapewnia poczucie bezpieczeństwa w trakcie spotkania tutorskiego
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia rolę poczucia bezpieczeństwa w nawiązywaniu relacji tutorskiej,
  2. opisuje czynniki, które wpływają na poczucie bezpieczeństwa tutoranta,
  3. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia techniki, które można zastosować w celu zbudowania poczucia bezpieczeństwa tutoranta.
3. Wyjaśnia tutorantowi, czym jest tutoring, i zawiera z nim kontrakt tutorski
Kryteria weryfikacji:
  1. opisuje językiem przystępnym dla tutoranta, na czym polega tutoring i jakie są jego cele,
  2. opisuje zasady organizacji tutoriali,
  3. omawia zasady uzgadniania kontraktu tutorskiego,
  4. omawia kluczowe elementy kontraktu tutorskiego, takie jak: zasady współpracy tutorskiej, formy kontaktu tutorskiego, daty i miejsca spotkań (tutoriali), plan realizacji celów w trakcie cyklu pracy i warunki zakończenia procesu tutoringu.

3. Rozpoznawanie potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz potencjału rozwojowego tutoranta
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Zna narzędzia i metody rozpoznawania potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz potencjału rozwojowego tutoranta
Kryteria weryfikacji:
  1. wyjaśnia pojęcia: talent, mocne strony, potrzeby i deficyty, używając do tego wybranych przez siebie koncepcji psychologicznych lub pedagogicznych,
  2. omawia wybrane przez siebie trzy sposoby (narzędzia i metody) rozpoznawania potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz potencjału rozwojowego tutoranta oraz wzmacniania jego świadomości w zakresie posiadanych talentów i mocnych stron,
  3. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia wykorzystanie talentów i mocnych stron tutoranta w procesie tutoringu.
2. Analizuje dokumenty w pracy tutorskiej
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia dokumenty, z których można pozyskiwać informacje o tutorancie, i wskazuje kryteria doboru takich dokumentów,
  2. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, podaje przykłady informacji pozyskanych z dokumentów i ocenia ich przydatność w pracy tutorskiej.
3. Prowadzi rozmowy tutorskie w celu rozpoznania potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz potencjału rozwojowego tutoranta
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia zasady prowadzenia rozmów tutorskich,
  2. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia przykłady rozmów tutorskich, za pomocą których rozpoznano potrzeby edukacyjne i rozwojowe oraz potencjał rozwojowy tutoranta,
  3. wyjaśnia, jak można wykorzystać rozmowę tutorską do wspólnego z tutorantem rozpoznania jego potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz potencjału rozwojowego.
4. Pozyskuje informacje o otoczeniu i sytuacji społecznej tutoranta
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia przykładowe źródła, z których można pozyskiwać informacje o tutorancie, w tym o jego sytuacji społecznej,
  2. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia, jak można, za zgodą tutoranta, pozyskiwać i wykorzystywać źródła informacji o tutorancie (np. informacje pochodzące od nauczycieli, rodziców lub innych osób dorosłych i rówieśników, a także informacje z obserwacji aktywności tutoranta i jego zachowań w różnych sytuacjach).
5. Uwzględnia zróżnicowane potrzeby edukacyjne i rozwojowe tutoranta w pracy tutorskiej
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia rodzaje potrzeb edukacyjnych i rozwojowych, w tym specjalnych, tutoranta, określone w przepisach prawa oświatowego,
  2. podaje przykłady włączania tutoringu do pracy edukacyjnej z tutorantem, w tym z tutorantem o zróżnicowanych potrzebach edukacyjnych i rozwojowych.

4. Planowanie pracy tutorskiej zorientowanej na cele
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Rozróżnia rodzaje celów i wykorzystuje je w pracy tutorskiej
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia rodzaje celów wyróżnionych ze względu na: perspektywę czasową (np. krótkoterminowe, średnioterminowe, długoterminowe), perspektywę realizatora (np. cele tutora, cele tutoranta, cele instytucji) i obszary aktywności tutoranta,
  2. wymienia działania, które wspierają tutoranta w wyznaczaniu celów,
  3. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, podaje przykłady uzgodnionych celów oraz uzasadnienia ich wyboru dla rozwoju tutoranta.
2. Ustala cele z tutorantem
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia wybrane metody ustalania celów (np. SMART, planowanie z przyszłości, mapa marzeń, koło życia),
  2. na podstawie swojej wiedzy i doświadczenia opisuje proces ustalania wspólnie z tutorantem celów do realizacji.
3. Planuje z tutorantem cykl pracy zorientowanej na cele
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia, w jaki sposób wspólnie z tutorantem planował etapy i sposoby dochodzenia do wybranego celu,
  2. posługując się przykładami z własnej praktyki tutorskiej, omawia kryteria pozwalające rozpoznać wspólnie z tutorantem, że cele zostaną osiągnięte.

5. Motywowanie tutoranta do realizacji wspólnie uzgodnionych celów
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Charakteryzuje teorie motywacji
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia podstawowe motywy społeczne, takie jak: przynależność społeczna, sprawczość, poznanie i samoocena,
  2. omawia różnice między motywacją wewnętrzną i zewnętrzną,
  3. omawia teorie motywacji (np. Richarda M. Ryana i Edwarda L. Deci, Carol Dweck, Bernarda Wienera).
2. Wspiera tutoranta w realizacji celu
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia sposoby wykorzystania wybranej teorii motywacji do realizacji ustalonego z tutorantem celu,
  2. podaje przykłady pytań stosowanych w tutoringu oraz omawia ich rolę w motywowaniu tutoranta,
  3. omawia zasady i sposoby prowadzenia motywującej rozmowy (np. z wykorzystaniem dialogu motywującego, pytań coachingowych, podejścia skoncentrowanego na rozwiązaniach),
  4. omawia zasady i techniki udzielania informacji zwrotnej (np. opinia rozwojowa, ocena oparta na obserwacjach własnych, technika "kanapki").
3. Wzmacnia motywację tutoranta znajdującego się w sytuacji trudnej
Kryteria weryfikacji:
  1. wymienia i omawia trudne sytuacje, jakie mogą pojawiać się w trakcie pracy tutorskiej (np. opór przed zmianą, utknięcie w martwym punkcie, regres rozwojowy, przekonania kompensacyjne),
  2. omawia znaczenie oporu w trakcie realizacji celów oraz podaje przykłady z własnej praktyki tutorskiej dotyczące pozytywnego i negatywnego znaczenia oporu,
  3. omawia niewłaściwe zachowania związane z motywowaniem tutoranta (np. manipulacja, przejmowanie odpowiedzialności za działania tutoranta lub wyręczanie tutoranta),
  4. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, proponuje strategie postępowania w trudnych sytuacjach.

6. Towarzyszenie tutorantowi w procesie tutoringu
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Analizuje tutoriale z perspektywy procesów komunikacyjnych
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, omawia i uzasadnia znaczenie aktywnego słuchania, zadawania pytań otwartych, parafrazowania, klaryfikowania, udzielania informacji zwrotnej oraz innych aspektów procesu komunikacji istotnych dla budowania relacji,
  2. opisuje rolę komunikatu "JA" w komunikacji tutorskiej i podaje przykładowe modele wykorzystujące komunikat "JA" (np. porozumienie bez przemocy) wraz z przykładami ich zastosowania w praktyce tutorskiej,
  3. omawia znaczenie budowania relacji asertywnych i poszanowania wzajemnych granic i podaje ich przykłady.
2. Stosuje w praktyce tutorskiej metody wzmacniające autonomię i samoświadomość tutoranta
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, podaje przykłady elementów pracy na anegdotach i przypowieściach, metaforach, eseju, mapach myśli, portfolio,
  2. omawia przykłady wykorzystania informacji pozyskanych od tutoranta do wzmacniania autonomii i planowania rozwoju tutoranta.

7. Wykorzystywanie eseju tutorskiego i innych metod problemowych
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Omawia metody problemowe możliwe do wykorzystania w tutoringu
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia możliwości wykorzystania eseju tutorskiego, w tym w tutoringu naukowym i rozwojowym, oraz opisuje sytuacje, w których można wykorzystać tę metodę,
  2. omawia cechy charakterystyczne i rolę eseju tutorskiego w pracy tutorskiej,
  3. omawia inne metody problemowe (np. studium przypadku, dyskusja) i korzyści płynące z ich stosowania.
2. Wykorzystuje esej tutorski i inne metody problemowe
Kryteria weryfikacji:
  1. opisuje rolę tutora podczas omawiania eseju tutorskiego,
  2. omawia zasady tworzenia pytań problemowych do eseju tutorskiego lub innych metod problemowych takich jak np. studium przypadku,
  3. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, podaje przykładowe pytania problemowe do eseju tutorskiego spełniające kryteria angażujących pytań problemowych,
  4. wymienia przykładowe pytania problemowe, które tutor może zadać przy omawianiu eseju tutorskiego, oraz uzasadnia ich funkcję (np. pytania sokratejskie, pytania uczące krytycznego myślenia).

8. Podsumowywanie i zakończenie procesu tutoringu
<Rozwiń zestaw>
Poszczególne efekty uczenia się oraz kryteria weryfikacji ich osiągnięcia
1. Przygotowuje tutorial podsumowujący proces tutoringu
Kryteria weryfikacji:
  1. omawia znaczenie tutorialu podsumowującego,
  2. prezentuje przykładowe scenariusze tutoriali podsumowujących, uwzględnia informacje o tym, co udało się osiągnąć w procesie tutoringu, o mocnych stronach tutoranta, o obszarach wymagających dalszej pracy oraz o rekomendacjach na przyszłość.
2. Wyjaśnia konsekwencje zakończenia procesu tutoringu
Kryteria weryfikacji:
  1. na wybranych przykładach, w tym z własnej praktyki tutorskiej, omawia, jak może się zmienić relacja z tutorantem po zakończeniu procesu tutoringu,
  2. omawia konsekwencje zakończenia, w tym przedwczesnego, procesu tutoringu.
3. Przeprowadza ewaluację procesu tutoringu
Kryteria weryfikacji:
  1. odwołując się do własnej praktyki tutorskiej, prezentuje przykłady ewaluacji, w tym zastosowane kryteria i cel ewaluacji,
  2. podaje przykłady wniosków z ewaluacji i sposobów ich wykorzystania.

Instytucje certyfikujące i podmioty powiązane z kwalifikacją

Kwalifikacja nie posiada jeszcze żadnej Instytucji certyfikującej


Wnioskodawca:

Fundacja Kolegium Tutorów

Minister właściwy dla kwalifikacji:

Minister Edukacji

LOKALIZACJA INSTYTUCJI CERTYFIKUJĄCYCH I WALIDUJĄCYCH