Sektorowe ramy kwalifikacji zawierają charakterystyki poziomów, w których wykorzystywane są sformułowania używane w  poszczególnych sektorach lub branżach. Ułatwia to określenie poziomów PRK kwalifikacji funkcjonujących w danym sektorze (branży).

W zależności od potrzeby danego środowiska SRK mają różną liczbę poziomów (np. od poziomu 3 do 7, od poziomu 2 do 6). Zawsze jednak poziomy w ramach sektorowych powinny odpowiadać odpowiednim poziomom Polskiej Ramy Kwalifikacji .

SRK powstają w tych środowiskach (sektorach, branżach), które widzą potrzebę stworzenia dla siebie tego narzędzia. Sektorowe ramy kwalifikacji mogą zostać włączone do ZSK, o ile spełniają warunki określone w ustawie o ZSK.

Przypisanie poziomu PRK do kwalifikacji następuje po porównaniu wymaganych dla danej kwalifikacji kompetencji (efektów uczenia się) z charakterystykami poziomów w Polskiej Ramie Kwalifikacji. Porównania dokonuje powołany do tego zadania zespół ekspertów.

Do kwalifikacji pełnych odpowiednie poziomy PRK zostały przypisane w art. 8 ustawy o ZSK. 

Przypisanie poziomu PRK do kwalifikacji cząstkowych odbywa się według zasad określonych w ustawie o ZSK. 

W ZSK osiągnięciem jest oddzielnie sprawdzona i formalnie potwierdzona część kompetencji (efektów uczenia się) wymaganych dla kwalifikacji. 

Oddzielnie potwierdzić można tylko te wymagania, które w opisie kwalifikacji są przedstawione w postaci modułu - wyodrębnionego zestawu efektów uczenia się powiązanych ze sobą i tworzących pewną całość.