W terminologii przyjętej w ZSK “walidacja” oznacza sprawdzenie, czy osoba ubiegająca się o nadanie kwalifikacji osiągnęła wymagane kompetencje. Walidacji może podlegać całość lub tylko  wyodrębniona część wymagań, które są w opisie kwalifikacji 

Nie należy mylić walidacji z uznawaniem kwalifikacji. Jeżeli kwalifikacja nadana za granicą zostanie uznana w kraju przez uprawnioną do tego instytucję, to ta kwalifikacja jest ważna. Osoba, która uzyskała taką kwalifikację, nie musi ponownie poddawać się walidacji.

Umiejętność jest to nabyta zdolność do efektywnego wykonywania określonych działań i zadań oraz rozwiązywania problemów. 

W terminologii przyjętej w ZSK “umiejętności” są jedną z trzech wyróżnionych kategorii efektów uczenia się. W wymaganiach dla poszczególnych kwalifikacji mowa jest o umiejętnościach odnoszących się do dziedziny uczenia się lub działalności zawodowej. 

W języku potocznym (także w niektórych opracowaniach i dokumentach)  wyrazy “umiejętności”, “wiedza”, “kompetencje” i “kwalifikacje” często używane są zamiennie.

Opis poziomów kwalifikacji funkcjonujących w danym sektorze lub branży; poziomy Sektorowych Ram Kwalifikacji odpowiadają odpowiednim poziomom Polskiej Ramy Kwalifikacji.
Charakterystyki poziomów kwalifikacji w sektorowych ramach mogą być mniej ogólne niż w PRK. Składniki opisu poziomu (deskryptory) w sektorowych ramach kwalifikacji uwzględniają konteksty właściwe dla danej dziedziny.

Sektorowe ramy kwalifikacji powstaną tylko w tych dziedzinach działalności, w których pojawi się potrzeba stworzenia takiego narzędzia. Sektorowa rama kwalifikacji może zostać włączona do ZSK, o ile spełnia warunki określone w ustawie o ZSK.